Το τελευταίο διάστημα έχουν ιδιαίτερη πέραση και στην Ελλάδα διάφορες θεωρίες ακαδημαικών κάτω απ’ το γενικό όρο του «μετα-αναρχισμού», μεταδομιστικής επιρροής, που θέλουν να καθιερωθούν ως συνέχεια του αναρχισμού. Πολλά μπορούμε να πούμε σχετικά μ’ αυτό, αλλά θα σταθούμε μoνάχα σε ένα.
Αυτό που δεν καταλαβαίνουμε είναι ποιός προωθεί αυτές τις θεωρίες. Γιατί αν αυτές οι θεωρίες προωθούνται από διάφορους ακαδημαικούς, υπάρχει κάτι που πρέπει να λάβουμε σοβαρά υπόψη μας για την αξιολόγηση της αξιοπιστίας τους. Είναι εκείνο που έγραφε ο Kropotkin, ότι «ο αναρχισμός έλκει την καταγωγή του από το λαό και θα διατηρήσει τη ζωτικότητα και τη δημιουργική του δύναμη αρκετά μόνο εάν παραμείνει κίνημα του λαού». Αν ισχύει αυτό, πόσο αξιόπιστη μπορεί να είναι μια θεωρία που έλκει την καταγωγή της από τα ακαδημαικά έδρανα;
Ο αναρχισμός δεν είχε ποτέ συγγένεια με τα ακαδημαικά έδρανα. Και ως προς αυτό διαφέρει από άλλα κοινωνικά κινήματα, όπως για παράδειγμα το μαρξισμό που υπήρξε ένα κίνημα που επινοήθηκε από ένα Ph.D. έστω και αν στη συνέχεια μεταφράστηκε σε ένα κίνημα που είχε ως στόχο να συσπειρώσει την εργατική τάξη στον αγώνα για την ανατροπή του καπιταλισμού.
Υποβολή απάντησης